|
Hoog tijd om eindelijk op te biechten wat er nu juist aan de hand was, me dunkt. Dus : hier komt het ganse verhaal in een notedop.
Mijn beste vriend, Carlos, is zeer nauw bevriend met Kurt Ahrens. Zij kennen elkaar al lang van historic meetings en via geschreven correspondentie. Nu was vorige zaterdag een andere vriend van ons, Sven, jarig en als verrassing had Sven's moeder aan Carlos gevraagd of hij een foto van Schumacher naar Maranello zou willen sturen om te laten signeren, en dat dan als cadeau zou dienen voor de jarige.
Dit deed Carlos en dat lukte ook wel, maar omdat Carlos weet dat Sven vroeger ook al geschreven had naar Ahrens om een handtekening te bekomen (zonder succes blijkbaar) wou hij er nog een extraatje bijdoen door ook aan Kurt te vragen of hij een foto zou willen signeren. 2 gesigneerde foto's van gerenommeerde piloten is leuker als cadeau dan 1, dacht Carlos.
Wat echter niemand verwacht had, gebeurde : Kurt was erg enthousiast over dit cadeau en vond dat hij, om de verrassing compleet te maken, ZELF die foto moest komen overhandigen. En eigenlijk wou hij ook wel een weekend naar België komen om bij te praten met zijn goede vriend Carlos, iets wat ze al lang in het achterhoofd hadden.
Nu ging dat verjaardagsfeest door op een kleine 15 km van bij mij thuis, terwijl Carlos zelf meer dan 100 km hier vandaan woont. En zo kwam ik in the picture. Hij belde me op om te vragen of ik geen zin had om Kurt Ahrens te ontmoeten en dan samen van bij mij thuis naar dat feest te gaan. Dat moet je mij geen 2 keer vragen natuurlijk. Ik smeet de volgorde van mijn bouwprojecten dooreen om deze Porsche 917LH (die ik wel al op stapel staan had) te bouwen zodat hij klaar was op 11 maart, en ik verzamelde foto's van zowel de wagen als Kurt zelf om te laten signeren.
We hadden zaterdagmorgen afgesproken op in Wheels op het circuit van Zolder (ook bij mij in de buurt) omdat dat gemakkelijk te vinden is en ook omdat Kurt nog eens graag het circuit wou bezichtigen waar hij 40 jaar geleden 6 races op gereden heeft. Andy en Tony Eyckmans zaten trouwens ook in "het complot".
Daarna zijn we iets gaan eten in een restaurant in de buurt waarna we naar mijn huis gereden zijn omdat Kurt absoluut mijn collectie wou bezichtigen. Hij viel bijna omver toen hij mijn mini-museum zag, en omdat hij ook schaalmodellen verzamelt van de wagens waarmee hij gekoerst heeft kon hij mijn modellen echt wel waarderen. We hebben een gezellige namiddag doorgebracht bij ons thuis (ook met de echtgenotes erbij) en tegen de avond konden Kurt en zijn vrouw Reni zich omkleden bij ons waarna we naar het feest gereden zijn.
Daar was de verrassing natuurlijk compleet, want Sven had zelfs niet eens een feestje verwacht, laat staan een bezoek van zijn idool Ahrens!!
En zo komt het dat ik nu ook tot de vriendenkring behoor van Kurt, die me verzekerde toen hij huiswaarts keerde, dat we elkaar zeker nog zouden ontmoeten. Ik kijk er al naar uit.
|
12-03-2006, 03:50
