|
Na nog een nachtelijke escapade zijn we terug van een dagje rittensport.
Vanmorgen omstreeks 08.30 uur arriveerden we aan JPR te Sint Niklaas voor de administratieve verplichtingen. Op dat moment waren de eersten reeds bezig aan hun rit. Er waren naar verluidt ongeveer 230 deelnemers en ja dan moet je er vroeg aan beginnen.
Zeer vlot konden wij onze aanwezigheid melden en werden wij in het bezit gesteld van onze startnummers en rallyplaten. Wij begaven ons dan ook onmiddellijk naar de auto om deze in orde te maken. Dat was niet zo moeilijk vermits we van één van de sponsors een pakketje kregen met allerlei materiaal, waaronder "ducktape" om alles tot een goed einde te brengen. Zeer attent !!!
Nadat onze bolide klaar was begaven we ons naar de kantine. Hier ontmoetten we vervolgens de andere Paddockers : Boetzie en zijn co en Pat en zijn co. Na enkele tassen koffie was het de beurt aan ons. Ons startnummer werd afgeroepen en we konden het roadbook van het eerste deel afhalen. Een verbindingsrit van enkele kilometers bracht ons naar een plaatselijke Forddealer. Hier moesten we opnieuw even aanschuiven voor de technische controle, onmiddellijk gevolgd door de start.
Alles was netjes geregeld en nergens was het dringen. Meer dan 230 teams aan de start zonder enige vorm van chaos. Een tendens die zich de rest van de dag verder zette, zowel op de proeven als op de regroups. Puik werk van de mannen van ATM.
In het eerste deel kregen we bol-pijl, puntenrit en visgraat voorgeschoteld. Al bij al vonden we snel onze draai. Letterlijk was het ook een gedraai van jewelste. Op een zeer kleine oppervlak werd het eerste deel gereden maar zelden of nooit veroorzaakte dit filerijden. Het was meer dan eens opletten geblazen want de wegen lagen er "vettig" bij. Dat is logisch als je in deze periode van het jaar op kleine wegeltjes rijdt tussen de velden. Maar niet getreurd. Alle deelnemers zagen er op korte termijn "besmeurd" uit. Nuja, hun auto's toch... Omdat het de eerste keer was dat we in de klasse Toerisme reden, wisten we niet goed wat we er moesten verwachten. Het voelde allemaal goed aan, maar toch... Ik zou het nog bijna vergeten. We moesten ook nog een RT rijden. Omdat we echter niet beschikken over gesofisticeerd materiaal in het onmogelijk om tot op de seconde juist te rijden. Op het gevoel dan maar, tot we plots een elektrisch oog zagen, te laat uiteraard. En inderdaad de bemande controle stond achter de bocht. Veel te vroeg binnen natuurlijk.
Uiteindelijk arriveerden we iets na het middaguur in de seniorenclub "Top Hat" op Linkeroever. Hier konden we ons lunchpakket verorberen. Opnieuw in alle rust. Geen drukte, geen heisa. Boetzie arriveerde iets na ons, logisch want hij was na ons gestart. Pat hebben we daar niet gezien want we moesten weer van start.
Start van deel twee, na een pauze van ongeveer 30 minuten. En ja hoor, nota 2 en 3 stonden niet op hun plaats. Ook bij ATM gebruiken ze deze truc. Weliswaar op een manier dat je, zelfs indien je fout reed, opnieuw op de juiste weg kwam. Zonder veel erg dus. We hebben de situatie toch een grondig moeten bestuderen maar vonden de juiste oplossing. Het bol-pijl gedeelte was goed te doen maar bij de pijlenrit zijn we hier en daar de boer opgegaan. Dit vergt toch enige ervaring en die missen we nog. Er is echter al een afspraak gemaakt bij een notoir rittensporter om ons dit allemaal eens goed uit te leggen. Na deel twee, waar we opnieuw een RT dienden te rijden met ongeveer dezelfde consequenties als in deel 1, arriveerden we bij de firma Real, waar de tweede regroup plaatsvond.
Opnieuw een half uurtje pauze. Tijd genoeg om een versnapering tot ons te nemen en uiteraard naar de uitslag van deel 1 te gaan kijken. 3 zelfcontroles fout en 4.74 punten voor tijdsoverschrijding. 94.74 punten, wat goed was voor plaats 60. Ook hier zagen we Boetzie, maar van Pat geen spoor.
Hup, en opnieuw van start voor deel drie dat zich voor een groot deel in het donker afspeelde. Nog iets attenter zijn dus. Uit het verleden weten we dat we dan meestal de zelfcontroles goed vinden maar dat we iets meer tijd nodig hebben om het einde te halen. Het bolleke pijl was ook nu goed te doen. De pijlenrit leek eenvoudiger dan in deel 2 dus met volle moed er tegenaan. Omdat er dikwijls zeer lange stukken bijzaten zonder nota's, twijfelden we (te) dikwijls of we wel juist zaten. Daarom zijn we dan ook te dikwijls teruggedraaid om een controle uit te voeren. Voor de RT maakt dat niet zo veel uit maar kampten we toch met hetzelfde probleem als in deel 1 en 2. Voor de eindtijd maakte dat wel wat uit. Bovendien had de auto dan ook meer brandstof nodig dan voorzien. Stoppen om bij te tanken, en nog wat meer tijd te verliezen, was echter noodzakelijk. Iets te laat aangekomen bij Morres Wonen te Hulst leverde dus opnieuw wat punten op.
Na een vlugge blik op de uitslag van deel 2 bracht aan het licht wat we al vermoedden. 7 zelfcontroles gemist. 210 punten en 5.09 punten voor de tijd bracht ons op 215.09 punten en een plaats in de buurt van de 70.
Samen met Boetzie en zijn co genoten we van de heerlijke maaltijd en konden de straffe verhalen beginnen. Van Pat nog steeds geen spoor.
In het derde deel misten we opnieuw 7 zelfcontroles en liepen we op de RT 5.73 punten op. 215.73 punten bracht ons opnieuw rond plaats 70.
Alles opgeteld behaalden we 525.56 punten en dit resulteerde in een 69° plaats op 131 deelnemers in de Toerismeklasse. Opmerkelijk is dat de winnaar in deze klasse slechts 7.86 punten behaalden. Ik heb zo de indruk dat we nog heel wat te leren hebben.... Het belangrijkste is echter dat we ons kostelijk hebben geamuseerd en vooral dat het eten nog warm was bij aankomst...
Vervolgens de prijsuitreiking in de verschillende klasses. Mooie bekers en een mooi diorama in de verschillende cups. Alles zeer duidelijk gebracht.
Een dikke proficiat aan de (ongeveer) 80 medewerkers van Altena om alles op een ordentelijke manier te laten verlopen. Als alles goed zit, ben ik volgend jaar opnieuw van de partij.
Van Pat nog steeds geen spoor toen wij de plaats verlieten. We hadden zo een beetje de indruk dat er "iets" was fout gelopen. Maar ik ben er zeker van dat hij dit zelf uit de doeken zal komen doen.
C U
|