Qua Japanse motoren kunnen alleen Suzuki of Kawasaki me bekoren. Een Suzuki TL 1000 S of R bijvoorbeeld (helaas nu niet meer in productie) of een Kawa ZZR 1200 (een ontzaglijke motor, maar ook een viercilinder in lijn en dat ken ik nu) of eventueel de ZX9 R die ik ook gerust zou willen hebben .
Toen ik aan het rondkijken was, heb ik ook lang overwogen een Suzuki GSX 750F te kopen, maar uiteindelijk is het m'n ZZR'tje geworden.
Als ik er nu een zou kopen, wordt het waarschijnlijk weer een sporttourder (wat ik nu heb), maar iets zwaarder. Niet voor het vermogen (volstaat), maar om wat meer koppel te hebben.
De Burgman is een (maxi)scooter eh, maar met een zwaardere motor in dan in mijn motorfiets. Of een scooter nu beter of slechter is, laat ik in het midden. Heb daar zelf geen echt oordeel over (op sommige vlakken heel wat gebruiksvriendelijker in ieder geval). Maar velen kijken er inderdaad wat meewarig op neer
, terwijl dat eigenlijk niet hoeft. Zelf heb ik het bijvoorbeeld niet voor Harleys, maar ik groet toch en ben ergens blij dat die persoon voor een "motor"
gekozen heeft.
Niet vergeten te groeten hé Sennake, want wie weet komen we elkaar ooit nog eens incognito tegen. 'k Verschiet er telkens van hoeveel mensen nog terug naar me groeten, terwijl veel motards daar steen en been over klagen.
En om het volkje hier wat motorcultuur bij te brengen : qua traditie moet BMW helemaal niet onderdoen voor Kawasaki, wel integendeel. BMW maakte al in de eerste helft van de 20ste eeuw motorfietsen, terwijl Kawasaki daar pas in de jaren '60 serieus mee begonnen is. Het is zelfs zo dat op een bepaald ogenblik de motorfietsenverkoop het huis BMW heeft rechtgehouden (ipv de auto's: na WO II geloof ik).
Die ZX 12R van Werner is tot op heden (verscheen in 2000) de krachtigste productiemotor ter wereld : 190 pk en ruim 300 km/u snel (nu elektronisch begrensd op 300). Een juweeltje van techniek (wat eigenlijk bijna alle motorfietsen zijn, die op dat vlak toch verder staan dan de doorsnee auto, want moeten extremere omstandigheden het hoofd kunnen bieden).
Pfff, ik begin weer preekerig te worden...