Het risico dat er in een vroeg stadium al een beslissing gevallen is over de eindwinnaar van een race is uiteraard des te groter naarmate een race langer duurt. Bij etmaalraces gebeurt het zelden dat er gekoerst wordt tot op de streep (alhoewel ik me levendig nog enkele jaren kan herinneren die het tegendeel bewezen hebben). Maar zelfs een dragster-race van 400m kan al van bij de start beslecht zijn als de tegenstander zijn motor opblaast. Alleen duurt het dan niet zo lang voor de eindwinnaar de finish bereikt. Daar moet je mee rekening houden als je naar een 24 uurs race gaat kijken, en persoonlijk fixeer ik me niet op de strijd aan de kop alleen, want dan kom je inderdaad vaak gefrustreerd naar huis. De paar keer dat ik naar Le Mans geweest ben heb ik dan ook met volle teugen van het totaalspektakel genoten, en dan bedoel ik niet alleen de race zelf, maar we waren al ter plaatste van de maandagmorgen zodat we de scrutineering, alle kwalifs, de parade, de sfeer om en rond het circuit en op de campings, enzovoort ten volle konden opnemen (ik ging ook niet alleen maar in een groep maten van 7). En ook toen was het al Audi die de scepter zwaaide, maar dat stoorde ons niet. Elke deelnemer verdient evenveel respect, en als je zo'n petrolheads bent zoals wij geniet je ook van elke passage van elke wagen, telkens opnieuw. Ik zie Le Mans (zelfs op TV) dan ook meer als een soort van festival voor racewagens waarbij toevallig ook een leuke strijd aan de kop meegenomen is, maar die niet prioritair is. Maar dat is mijn instelling natuurlijk, iedereen is daar anders in. En dat de strijd in Spa of op de Ring altijd garant staat voor spannende races tot op de finish durf ik eerlijk gezegd ook in twijfel trekken, ik heb al heel spannende edities meegemaakt, maar evengoed edities waar de spanning ook snel weg was. Wat de sfeer betreft geef ik wel toe dat het op de Ring al net zo 'speciaal' is als in Le Mans (maar dan met Duitsers ipv Engelsen); in Spa is de sfeer op dat gebied eerder 'bedaard'.
Dat neemt niet weg dat ik sedert begin de jaren 2000 systematisch sympathiseer voor de tegenstanders van Audi, niet omdat ik iets tegen Audi heb, integendeel zelfs, maar gewoon vanwege het feit dat Audi het zonder mij als supporter ook wel kan stellen, en dat de concurrentie elke hulp wel kan gebruiken. Dus als de tegenstand wegvalt vind ik dat ook erg spijtig, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar ik kan wel genieten van de strijd die Audi vervolgens dan tegen zichzelf voert (de 'oudjes' tegen de 'jonkies' bv) en de beelden van alle andere deelnemers die elk hun eigen koers aan het uitvechten zijn. De Nissan Delta Wing was zelfs tegen niemand aan het strijden want ze waren alleen in hun eigen klasse, maar dat neemt niet weg dat ik het enorm jammer vond toen ze tegen de vangrail geduwd werden, ook al was er geen strijd op dat toneel. Ik hou gewoon van de race in het algemeen, de snelheid, de inhaalmanoeuvers op alle niveau's, en niet te vergeten de sound! Op dat gebied vrees ik wel een beetje voor de toekomst, want ik betwijfel of elektrische wagens me evenveel gaan kunnen bekoren dan ontploffingsmotoren (bij diesels heb ik me al neergelegd)
